محققان اروپایی تایرهایی میسازند که در صورت پنچر شدن فقط بعد از یک ساعت رها شدن به حال خودش به صورت خودکار ترمیم و مهیا استفاده می گردند.
اینک ساخت لاستیک ماشین با توکل بر پروسه «سخت سازی لاستیک» صورت میگیرد که طی آن سولفور و یا این که بقیه ترکیبات به کائوچو بیشتر شده تا در غایت استمرار و مقاومت جنس آخری ارتقا قابل توجهی پیدا نماید. این پروسه به واسطه تولید زنجیره های پلیمری صورت میگیرد که ساختار فرآورده آخرین را تشکیل می دهند. البته اختلال اینجاست که با شکسته شدن این زنجیره ها، قابلیت و امکان ترمیم آنان نیست.
اکنون تیمی از پژوهشگران انستیتو پژوهش ها پلیمری Leibniz در آلمان به همراه همتایانشان در دانشگاههای فنی Tampere فنلاند و دانشگاه فنی Dresden آلمان پروژه ای را به پیش می‌برند که نتیجه آن رفع این محدودیت است به طوریکه دیگر نیازی به انجام روند دشوار سازی لاستیک در ساخت تایر نخواهد بود.
ترمیم تایرها
آنان متوجه گردیده اند که اضافه کردن مخلوط کربن و نیتروژن به عبارتی تأثیری را دارد که اضافه کردن سولفور برای طاقت فرسا سازی لاستیک به همراه دارد با این تفاوت که در صورت از هم گسیخته شدن زنجیره پلیمری، ترمیم آن‌ها به مرور به صورت خودکار صورت میگیرد.
بررسی های آزمایشگاهی انجام شده نشان می‌دهد که حرارت دادن ادغام تازه تایر در دمای 100 درجه سانتیگراد برای 10 دقیقه، پروسه ترمیم خودکار آن را تسریع می‌بخشد و بعد از گذشت 8 روز تکه تایر ترمیم شده کارکشته به تحمل فشار 52 باری را خواهد داشت که این فشار زیادی بیشتر از میزانی است که تایرها به صورت معمولی تحمل می نمایند.