شما ممکن میباشد که تصور کنید سرعت نهایت هیجان رانندگی میباشد. ولی فقط دست یابی به بیشترین سرعت وجود ندارد که رانندگی را دیدنی می‌نماید. هر چه این ارتقاء سرعت سریعتر اتفاق بیفتد، رانندگی هیجان آورتری خواهد بود. یعنی صرف نظر از این که نهایتاً به چه سرعتی خواهید رسید که این تغییرات سرعت شماست که اساسی میباشد که ما آن را شتاب می‌نامیم.
اندازه گیری شتاب
محققان شتاب را با واحدهای گیج کننده اندازه گیری کی کنند:(متر بر مجذور ثانیه). در دنیای خودرو ما از مقیاس ساده تری به کار گیری می کنیم. مقطع هنگامی که خودرو تخت گاز صد کیلومتر در ساعت میرسد. تنها ابر خودرو های برتر می توانند در وقتی کمتر از چهار ثانیه به این سرعت برسند. رکورد فعلی شتاب صفر تا صد خودرو های جاده ای وابسته به بوگاتی ویرون سوپر اسپرت میباشد با فرصت حیرت انگیز 2.1 ثانیه! این در حالی میباشد که حتی فشار دادن پدال گاز خودرویی با عجله 6 ثانیه هم آدرنالین خون شما را ارتقاء میدهد. شتاب صفر تا صد خودروهای معمولی حدود 10 ثانیه میباشد.
مسابقه سرعت
دراگسترها پرشتاب‌ترین وسایل نقلیه روی زمین اند به نحوی که حتی می توانند در برهه زمانی 4.45 ثانیه به سرعت 530 کیلومتر در ساعت برسند. حتی شتاب شاتل فضاپیماها هم بیش تر از این وجود ندارد. موتور های بسیار گران قدر آنان بیشتر از 6,700 اسب بخار (قدرتی هم اندازه 30 پورشه باکستر) دارا هستند و ارتعاش کر کننده ای تولید می‌نمایند که از بزرگی 3.9 درجه در مقیاس ریشتر نیز بیشتر میباشد!که کل اقتدار آنها به چرخهای عقب منتقل میشود که جهت چسبندگی بیشتر بسیار غول پیکرند. لازم به گفتن نیست که درگسترها تا حد متعددی خطرناک اند و برای راندن آنان می بایست بسیار شجاع و به طور کامل خل وچل باشید.
نیرو را لمس کن
برای اینکه بفهمیم چرا شتاب گیری احساس هیجان انگیزی میباشد بایستی به ضوابط نیوتن برگردیم. آ نها را بیاد دارید؟ ضابطه اولیه نیوتن میگوید: در‌حالتی که نیرویی به جسم وارد نشود، آنها یا این که سر جایشان می مانند یا این که به حرکت بی واسطه یکنواختی که داشتند ادامه میدهند. این ضابطه به ما می گوید باقی ماندن در مکان خویش و حرکت بی واسطه یکنواخت با سرعت اثبات، در واقعیت با هم فرقی ندارند، به دلیل آنکه شما میتوانید زمانی که در هواپیما یا این که در قطار با صدها کیلومتر سرعت میباشید، به راحتی چای بخورید فارغ از آنکه چای از دست شما بریزد شما سرعت را احساس نمیکنید، انگار به هیچ وجه حرکت نمی کنید. اکنون نوبت به ضابطه دوم نیوتن می رسد: نیروها سبب شتاب دریافت کردن اجسام می گردند. هر چه نیرو بیشتر با جسم مدلتر باشد، سرعت گیری بیشتر میباشد.
این ضابطه می گوید عجله همواره به نیرو متعلق میباشد. زمانی که در یک خودرو در حال سرعت گیری می باشید، نیرویی را که از طرف صندلی به پشتتان وارد می شود را حس می کنید. این نیرو مستقیماً به سراسر وجود شما وارد میگردد و شما این نیرو را با تمام اعضای بدنتان حس می کنید. از ردیف فقرات گرفته تا قلب، معده، ریه‌ها و حتی دیده‌هایتان همگی این‌ها منجر می شود تا احساس فرمائید در حال حرکتید.
سرعت پایانی
چتر بازها از هواپیماها می پرند و پیش از اینکه چترشان را بگشایند، مدتی را در حال سقوط طی می‌نمایند. نیروی جاذبه زمین آنها را به سمت زمین میکشد و آن ها مانند یک موشک سرعت گیری می‌نمایند. ولی بعد از چند ثانیه که تخت‌گاز اطمینان نکردنی 200 کیلومتر در ساعت می رسند، فرآیند سرعت گیری متوقف میگردد. آن ها در این لحظه به سرعتی رسیده اند که محققان به آن سرعت آخری می گویند. البته چرا این رخداد می افتد؟
نیروی جلو برنده و نیروی مقاومت
پاسخ این سؤال این میباشد که جاذبه صرفا نیرویی وجود ندارد که روی آن ها اثر میگذارد. آنان با یک نیروی افزاینده از طرف هوا نیز مواجه میگردند که درگ اسم داراست. در غایت، نیروی جاذبه زمین با نیروی درگ به تعادل می‌رسند و فرآیند سرعت گیری چتر گشوده به نقطه پایان میرسد. (ولی همچنان در حال سقوط میباشد) به مانند این واقعه برای خودروها هم رخداد می افتد که در سرعت های بالا نیروی درگ متساوی نیروی موتور گردیده و باز دارنده سرعت گیری بیشتر خودرو میگردد و بنابر این، خودرو به بیشترین سرعت خویش میرسد.